Follow:
boeken, review

Boekenreview: Zondagskind – Judith Visser

zondagskind

Toen ik de cover van dit boek zag werd ik oprecht blij. Wat een geweldig vrolijke cover! Deze roman heeft mij oprecht verbaasd. Een roman over een opgroeiend meisje met het syndroom van asperger. Als moeder van 3 kinderen, waarvan 2 pubers, weet ik hoe meisjes het soms al moeilijk genoeg hebben tijdens de tienerjaren. Als je dit boek leest kan ik alleen maar respect opbrengen voor kinderen zoals het hoofdpersonage Jasmijn.

Achterflap

“Jasmijn Vink praat niet. Wel met haar hond. En met Elvis. Die zeggen namelijk niets terug en dat is fijn. Dan hoeft zij zich niet af te vragen wat er bedoeld wordt. Of na te denken over wat ze moet antwoorden. Hoe kan het dat anderen wel weten hoe ze zich moeten gedragen? Dat mensen zich kunnen afsluiten voor de voortdurende stroom van prikkels, die er bij haar voor zorgt dat haar hoofd implodeert? Met vallen en opkrabbelen leert Jasmijn hoe ze zich in sociale situaties staande kan houden.”

Over de auteur

Judith Visser heeft deze roman gebaseerd op haar eigen jeugd. Als meisje van 3 kon zij al lezen en schrijven, maar niet praten. Met dieren voelde zij zich veel meer verbonden dan met mensen. Verjaardagsfeestjes waren een hel, zij werd daar letterlijk ziek van. Met Zondagskind heeft zij een prachtige roman geschreven die je als lezer meeneemt naar de wereld van een meisje met asperger.

Over het boek

Het verhaal begint vrijwel meteen met hoofdpersonage Jasmijn die naar de kleuterschool gaat. Doordat je vanuit Jasmijn haar perspectief leest begin je al heel snel haar denkwijze te begrijpen. Sommige waarnemingen die zij heeft, en haar reactie daarop, zijn soms ook heel logisch. De frustratie die dan ook vanuit Jasmijn beschreven wordt, als zij niet wordt begrepen, is dan ook heel begrijpelijk.

In een chronologische volgorde volg je Jasmijn tot aan haar volwassen leeftijd. De strubbelingen die zij gedurende haar hele jeugd ervaart zijn vanuit een gevoel geschreven dat je je al heel snel verbonden voelt met het personage. Haar verdriet, haar onmacht en woede zijn voelbaar tijdens het lezen en dat maakt deze roman tot een boek wat je pakt. De liefde voor haar hond Senta en voor haar idool Elvis zijn terugkerende factoren in het boek. Deze geven haar houvast en steun.

Met groot respect las ik de middelbare school periode van Jasmijn. Hoe Jasmijn haar eigen gang gaat, spijbelt omdat zij bepaalde lessen nutteloos vindt, zich niet in de aula begeeft omdat zij het daar te druk vindt en zich terugtrekt in een lege gang. En zelfs door zich zo af te zonderen dwingt ze respect af van bepaalde klasgenootjes en houdt zij er een échte vriendin aan over. Iets wat ze eigenlijk niet echt gewend is, en dat geeft ook weer de nodige zorgen. ‘Hoe gedraag je je als je bij een vriendin thuis op bezoek gaat?’ ‘Hoort winkelen met een vriendin ook bij een goede vriendschap, en wat als dat jou letterlijk ziek maakt?’

Vol bewondering heb ik deze roman in één ruk uitgelezen. Judith Visser schrijft beeldend waardoor het boek voor je ogen tot leven komt. Door haar eigen ervaringen in dit boek te verwerken wordt het een verhaal met een hoofdpersonage die je raakt. En als een verhaal je kan raken, de gevoelens van een personage je roeren en je mee kan leven met de personages, dan heb je in mijn ogen een meesterwerk geleverd. 

Een dikke 5 sterren!

Informatie

Zondagskind – Judith Visser

Uitgeverij HarperCollins

Paperback, 480 pagina’s

ISBN: 9789402701173

Prijs 19,99

Verkrijgbaar bij de boekhandels en online bij Bol.com (klik hier)

Liefs Hilde

**Ik heb dit boek gekregen van de uitgever**Dit artikel bevat een affiliate link**

Share on
Previous Post Next Post

You may also like

1 Comment

  • Reply chucky1012

    Mooie cover.
    Dit lijkt me zo een mooi verhaal om te lezen….

    Fijne dag Xoxo

    juli 5, 2018 at 06:43
  • Leave a Reply

    CommentLuv badge