Dit boek intrigeerde mij meteen na het lezen van de synopsis. Ik wist dat het een aangrijpend verhaal zou zijn, verdrietig en meeslepend. Of een verhaal je ook daadwerkelijk grijpt hangt natuurlijk af van de schrijfstijl van de auteur. Pakken de personages je? Word je in het verhaal meegezogen? Voor mij is Joanna Goodman een verrassing gebleken. Met recht kan zij in het rijtje van Diney Costeloe en Jenna Blum.

Achterflaptekst ‘Het huis voor ongewenste meisjes’

Quebec, 1950. Als Maggie op haar vijftiende verliefd wordt en zwanger raakt, dwingen haar ouders haar tot adoptie. De rest van haar leven voelt Maggie het gemis.

Haar dochtertje Elodie komt in een door nonnen gerund tehuis terecht. Wanneer een nieuwe weg bepaalt dat psychiatrisch ziekenhuizen voortaan meer subsidie ontvangen dan weeshuizen, verklaart de kerk de kinderen in haar zorg tot patiënt om dat geld op te strijken. Met één pennenstreek wordt een generatie aan verloren kinderen gecreëerd – en Elodie raakt net als duizenden anderen verstrikt in het systeem.

Dit is het verhaal van een moeder en een dochter die moeten vechten om zichzelf, en elkaar, terug te vinden.

Samenvatting

Quebec, waar Maggie woont, is verdeeld tussen Engels en Franssprekende inwoners. Door de Engels sprekende inwoners wordt erg neergekeken op de Franssprekende inwoners. Maggie haar ouders zijn een voorbeeld dat het ook anders kan. Haar vader is Engelstalig en haar moeder Franstalig. Toch zijn haar ouders, en vooral haar vader, niet blij als Maggie hevig verliefd wordt op de Franssprekende Gabriel. In het geheim spreken ze af om hun liefde naar elkaar te uiten.

Haar ouders zien echter wat er aan de hand is en besluiten Maggie naar familie te sturen, weg van Gabriel. Tijdens haar verblijf daar spreekt ze nog wel een keer stiekem in het geheim af met hem. Als tijdens haar verblijf blijkt dat ze zwanger is verwaterd het contact met Gabriel.

Wanneer Maggie bevalt wordt het kindje bij haar weggehaald. Ze kan nog net de naam ‘Elodie’ aan haar geven. Haar wordt verteld dat het kindje zwak oogde. Maggie krijgt Elodie niet meer te zien.

We volgen Maggie tijdens haar leven. Ze trouwt uiteindelijk met een degelijke man, maar het verlies van haar dochtertje blijft aan haar knagen. Ze voelt dat het meisje nog ergens is en nog leeft en ze besluit haar zoektocht nooit op te geven.

Ook lees je vanuit het perspectief van Elodie. Hoe zij in de tehuizen verblijft, waar het leven verschrikkelijk is. Wanneer de wetten veranderen en de tehuizen worden omgedoopt tot psychiatrisch ziekenhuizen wordt het alleen maar erger. Elodie groeit op onder erbarmelijke omstandigheden en vraagt zich ook af waarom haar moeder haar ooit heeft afgestaan. Niet wetende dat Maggie daar helemaal niet zelf voor gekozen heeft en haar zoekt.

Wat het verhaal zo schokkend maakt is dat die omstandigheden destijds ook echt zo waren. Kinderen kregen van de één op andere dag geen scholing meer. Er kwamen tralies voor de ramen. Zware straffen voor kinderen die niet goed luisterden, misbruik… Zeer heftig en verdrietig.

Conclusie

‘Het huis voor ongewenste meisjes’ is een zeer boeiende roman met stukjes waargebeurde feiten uit de Canadese geschiedenis. Door de afwisselende verhaallijnen tussen moeder en dochter voel je hun behoefte aan liefde en geborgenheid. Het verhaal heeft hartverscheurende maar ook zeker zeer mooie passages en heeft mij geboeid vanaf de eerste bladzijde.

Informatie

Het huis voor ongewenste meisjes – Joanna Goodman

Uitgeverij de Fontein

Paperback, 336 pagina’s

ISBN: 9789026147982

Prijs: €19,99

Verkrijgbaar bij de boekhandel en Bol.com (klik hier)

Liefs Hilde

** Ik heb dit boek ontvangen van de uitgever ** Dit artikel bevat een affiliate link **