Follow:
boeken, In de spotlight, Nederlandse auteurs

In the Spotlight: Terrence Lauerhohn

Vandaag staat Terrence Lauerhohn (pseudoniem van Peter Scheefhals ) in de Spotlight! Een basgitarist die ook nog eens creatief is en al vele boeken op zijn naam heeft staan. Ik stelde hem de nodige vragen en daar is een ontzettend leuk interview uit gekomen. Benieuwd? Lees snel verder!

Stel jezelf even voor:

Biografie Terrence Lauerhohn (pseudoniem van Peter Scheefhals).
Ik ben geboren op 31 mei 1960, in ’s Hertogenbosch. Tegenwoordig woon ik in Rilland (Zeeland). Pas op 51 jarige leeftijd schreef ik mijn eerste roman, ‘Noptula’ (Science-fiction-Boekscout uitg.), die goede reviews ontving. Dit verhaal motiveerde mij om door te gaan met schrijven. Maar ik realiseerde eveneens dat ik nog ontzettend veel had te leren. Dus ging ik hard aan de slag. Dankzij de goede wil en alle lessen van veel van mijn collega’s en redacteurs, en dankzij mijn eigen wil en inzet, ontwikkelde ik mijn huidige schrijfstijl.
Er zijn in het verleden een flink aantal kortverhalen van mij in genre-magazines en verhalenbundels gepubliceerd, waarvan verschillende zelfs in de USA, en ik heb vier boeken uitgebracht. (Noptula is echter niet langer verkrijgbaar).
Andere uitgebrachte romans:
*De negen cirkels –Dark Fantasy met een duivelse knipoog (2014-Zilverbron uitg.)- was een van zes genomineerde titels voor de Hebban Awards 2015, categorie Fantasy.
*Wegversperring –Thriller (2015-aquaZZ uitg., i.s.m. Ambilicious uitg.).
*Nirwana –Thriller (2016-Ambilicious uitg.).
*Verwacht: *Zielenmenners-Fantasie/Horror, verwacht 2018 (Ambilicious uitg.)

Je schreef je eerste boek pas op wat latere leeftijd, hoe is dat zo gekomen?

Naast een gewone baan ben ik ook met andere activiteiten altijd heel actief geweest. Ik speel al sinds 1982 als basgitarist in verschillende bands, variërend van punkrock tot bekende popnummers. Daarnaast tekende en schilderde ik veel en werkte ik jarenlang mee aan de organisatie van popconcerten en de oprichting van een popcollectief, in de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Vandaag de dag speel ik nog steeds heel graag en regelmatig met mijn huidige band, The Timeflies, maar aangezien ik ben afgekeurd voor de reguliere arbeidsmarkt, heb ik tijd genoeg om de nodige aandacht aan mijn ontwikkeling als schrijver te besteden. In 2011 schreef ik mijn eerste verhaal, Noptula (sciencefiction), dat eigenlijk meer een test was voor mezelf, om te ontdekken hoe leuk ik het schrijven van verhalen vind. En jawel, het virus greep mij bij mijn kladden. Sindsdien wil ik er niet meer van genezen.

Op jouw website zag ik een profielfoto waar ik erg om moest lachen. Komt die ‘mafheid’ ook terug in je boeken?

Er kan mafheid voorkomen, in sommige van mijn verhalen (zoals in De negen cirkels, wat ik dan ook zelf ‘fantasie met een duivelse knipoog’ noem). Maar ik schrijf vaker en ook graag met een serieuze toon. Nirwana is bijvoorbeeld een erg grimmig boek, waarin ik weinig humor heb kunnen verwerken omdat het daar allerminst in past. En de weinige humoristische momenten in dat verhaal zijn erg zwart gekleurd.
De maffe foto beeldt mijn staat uit, wanneer ik mijn hersenen weer eens moet kraken bij het verzinnen van de losse puzzelstukjes van een verhaal en moet uitzoeken waar die stukjes thuishoren en hoe ze het beste kunnen worden opgeschreven.

Waar haal jij je inspiratie voor je boeken vandaan?

Ik vind eigenlijk overal inspiratie, zoals in nieuwsberichten, documentaires, eigen levenservaringen, en bij het observeren van andere mensen, en zelfs bij het gedrag van dieren.

Begin jij, als je aan een nieuw boek begint, gewoon aan het begin? Of schrijf je hoofdstukken door elkaar?

Ik begin pas aan een verhaal als ik weet hoe het moet beginnen, hoe het eindigt (met meestal drie verschillende opties) en wat ertussenin moet gebeuren. Ik begin met het schrijven van het begin en werk naar het slot toe. Maar ik blijf wel redelijk flexibel en hou zeker ruimte om af te kunnen wijken van mijn oorspronkelijke verhaallijn, als de nieuwe beter blijkt te zijn.

Je hebt al een flink oeuvre opgebouwd die uit verschillende genres bestaat. Welk genre schrijf je het liefst en waarom?

Ik heb niet bepaald een favoriet genre, wel een favoriete smaak. Soms krijg ik inspiratie voor een thriller, soms voor fantasie, horror of sciencefiction. Wel komen er altijd dezelfde elementen in mijn verhalen voor, ongeacht het genre. Ik leg graag spanning, introspectie van de personages, duistere humor, absurdisme, en kippenvel veroorzakende scenes in mijn verhalen.

Naast het schrijven, waar hou je nog meer van?

Ik speel dus nog heel graag in een pop/rockcoverband, maar ik steek ook heel graag veel tijd in mijn huisdieren: twee katten, een hond, en een papegaai.

Welk boek ligt er momenteel op je nachtkastje?

Achter de nevel, van Leonardo Pisano.

Van al je boeken die je hebt geschreven, welke is het meest speciaal voor jou?

Van alle boeken die tot nu toe al van mij zijn verschenen, ben ik het meest trots op Nirwana, omdat het een uitdaging was om de grimmige sfeer in dat boek treffend te beschrijven en er ook nog een heel spannend verhaal met veel diepgang van te maken.

Zijn er avonturen in je boeken die je zelf ook graag zou willen meemaken in je leven?

Nee, niet bepaald. Daar zijn de avonturen in mijn verhalen veel te riskant voor. Ik vrees dat ik een held op sokken ben, vergeleken met de personages in mijn verhalen. Ik zou denk ik daarom de eerste zijn die daarin het loodje legt.

Hoe heeft het schrijven jouw leven veranderd?

Alleen ten goede. Ik heb uitlaatkleppen voor mijn creativiteit nodig, waarvan muziek spelen en tekenen er twee zijn. Schrijven is de derde, en het is er een die ik heel ambitieus en bloedserieus beoefen. Het enige nadeel is dat ik vaker binnen zit dan vroeger, maar dat is met het weer in Nederland niet moeilijk vol te houden. Ik schrijf echter wel heel graag in de winter en de herfst en minder graag tijdens de zomer, omdat ik in dat jaargetijde wel heel graag buiten ben.

Wat kunnen we in de toekomst nog meer van jou als auteur verwachten?

Ik heb momenteel twee voltooide manuscripten, waarvan Zielenmenners (Fantasy-Horror) als eerste wordt uitgegeven, later in 2018 (Ambilicious uitg.).
Het andere manuscript is een misdaadroman met een literair kleurtje, met Schemerman als voorlopige of definitieve titel. Ik hoop dat dit boek ook wordt uitgegeven. Maar het mag voorlopig nog even blijven rusten.

Bedankt voor je deelname aan het In de Spotlight interview! Wil je meer van Terrence weten? Check zijn website. Koop zijn boeken bij Bol.com.

Binnenkort weer een Nederlandse Auteur in the Spotlight!

** Dit artikel bevat affiliate links, zie mijn disclaimer **

Share on
Previous Post Next Post

You may also like

3 Comments

  • Reply chucky1012

    Mooie boeken.
    Ik ben er benieuwd naar en ken er geen.

    februari 18, 2018 at 10:53
    • Reply Terrence Lauerhohn

      Dank je, Chucky. Op mijn website staan fragmenten van alle boeken. 🙂

      februari 22, 2018 at 11:34
  • Reply chucky1012

    Dat had ik inderdaad al gezien toen ik deze post had gelezen 😉

    februari 22, 2018 at 11:39
  • Leave a Reply

    CommentLuv badge